Marktwerking in de zorg is niet te rijmen met gezond beleid. Menselijkheid, betrokkenheid en compassie mag niet langer worden onderdrukt door winstbejag.
Een nationaal ziekenfonds met een uitgebreid en uitgebalanceerd pakket kan uitstekend functioneren naast commerciële zorgverzekeraars, die kunnen bijverzekeren waar het basispakket niet in voorziet. Een landelijk ziekenfonds nieuwe stijl kan patiënten meer zekerheid bieden en is kostenbesparend (slechts 1 directie in loondienst zonder bonussen, geen reclamebudget en wellicht werken met artsen in loondienst).

De zorg premie moet inkomensafhankelijk worden. Onze voorkeur gaat uit naar het opheffen, eventueel flink verlagen van het eigen risico. Is dit niet haalbaar, dan zouden de risico’s verspreid dienen te worden over de 12 maanden. Stel, het jaarbedrag van het eigen risico op bv. € 360,00. Dat is € 30,00 per maand. Dan zou ook per maand het eigen risico niet meer dan € 30,00 mogen bedragen. Doet een patiënt in mei en september een beroep op zorg waarbij het eigen risico wordt aangesproken, dan betaalt deze patiënt 2 maal € 30,00. Nu kan een verkeersongeval zonder eigen schuld met ziekenhuisopname eind dec. er voor zorgen dat het totale bedrag aan eigen risico wordt aangesproken. Dit systeem zal ook voorkomen dat mensen een noodzakelijk bezoek aan een specialist uitstellen tot het begin van een nieuw jaar.

Preventieve zorg dient één van de eerste prioriteiten te zijn. Daar waar mogelijk, willen we alternatieve zorg laten integreren binnen de reguliere zorg. Ze zijn complementair. Goede zorg is geen kwestie van achteraf constateren en daarna de strijd aangaan met veelal symptoombestrijders als enige optie. Preventieve zorg is ook voorwaarden scheppen om kwalen te voorkomen door ongezond zwaar te belasten en gezond te vrijwaren van b.t.w.-heffingen.

De docenten van medische opleidingsinstituten moeten gericht les geven in genezen i.p.v. het voorschrijven van symptoombestrijders. Te vaak wordt er gegrepen naar de gemakkelijkste route, die der farmaceuten. Er moet veel meer dan de huidige schamele 6 uur op de gehele studietijd, aandacht worden besteed aan gezonde leefwijze en het bevorderen van welzijn. De studie medicijnen zou moeten worden vervangen door de studie gezondheid en genezen.

De werkdruk, in brede zin, zal moeten worden teruggebracht. Huisartsen krijgen extra budget om per patiënt meer tijd beschikbaar te hebben. Voor mensen die zorg-gerelateerde studies willen starten, moeten die opleidingen gratis worden aangeboden. Een beleid gericht op gezondheid zal minder artsen-consulten tot gevolg hebben, waardoor de werkdruk automatisch wordt verlaagd.

Artsenbezoekers worden aan strenge regels gebonden. We moeten volledig af van dure cadeautjes van lobbyisten. Artsen moeten zonder onacceptabele verleidingen alleen het belang van de patiënten nastreven. Artsenbezoeken door vertegenwoordigers van farmaceuten of aanbieders van medische hulpmiddelen wordt strafbaar. Alleen bij georganiseerd seminars of medicijnmarkten, in aanwezigheid van concurrenten, zijn lobbyisten welkom om hun waren aan te prijzen.

Alternatieve geneeskunde moet worden erkend en daar waar mogelijk geïntegreerd in de reguliere geneeskunde. Veel kennis over aloude geneeswijzen waaronder natuurgenezen, wordt ten onrechte weggezet als kwakzalverij. Wel mogen er wettelijke eisen worden gesteld en dient het kaf van het koren te worden gescheiden. Dit geldt overigens eveneens voor de reguliere zorg.

Veel zorg kan thuis worden aangeboden. Dit voorkomt vaak dure trajecten in ziekenhuizen en onnodige opnames, indien de thuiszorger tijdig signalen opvangt en bespreekbaar maakt. De thuiszorgmedewerkers zullen er structureel op vooruit moeten gaan. Het zorgaanbod mag nooit afhankelijk zijn van de inschattingen van een gemeenteambtenaar aan de keukentafel. De decentralisatie wordt mede in dat kader teruggedraaid.

Goede administratie van patiëntengegevens op alle fronten is van wezenlijk belang, maar de administratieve werkzaamheden moeten wel kritisch tegen het licht worden gehouden. Te veel en onnodige rompslomp moet vermeden worden. De ‘stopwatch’ moet sowieso de zorg uit.

Als er een adequaat armoede beleid wordt gevoerd en vol wordt ingezet op preventieve zorg, en daarnaast alternatief en regulier gaan samenwerken, kan de zorg significant goedkoper, terwijl de kwaliteit gelijktijdig structureel kan worden verbeterd. In het verlengde daarvan is het zeer wenselijk om een second opinion en vrije artsenkeuze onverkort te handhaven.

Elk mens heeft recht op een zo goed mogelijke gezondheid, zowel lichamelijk, geestelijk als sociaal. Stress en obesitas zijn samen verantwoordelijk voor heel veel ellende en veel te voorkomen zorg. Aan preventie en bestrijding van obesitas is een zeer actieve campagne nodig, samen met ontmoedigend beleid t.a.v. ongezond. Nog belangrijker is inzetten op mogelijkheden onze maatschappij te ontstressen. Een van de oorzaken van obesitas is te veel stress.

Privacy van patiënten moet gewaarborgd blijven en verplichtingen vanuit de overheid om mee te moeten doen aan bevolkingsonderzoeken en/of toediening van welk medicijn dan ook, zijn uit den boze. Mensen hebben zelfbeschikkingsrecht dat geen overheid hen mag afnemen.

Uit de standpunten verwoord in het beleidsplan Zorg is te concluderen dat wij voor een combinatie zijn van reguliere en complementaire zorg. Daarin past geen inmenging van lobbyisten van de farma. Daarin passen ook geen  onvolledig uitgeteste medicijnen  in het algemeen. Daarin past zeker niet een (indirecte) dwang. Wel respecteren we als volksbeweging het zelfbeschikkingsrecht van mensen (op voorwaarde dat de info betreffende geneesmiddelen en dus ook waar het de covid-spuit betreft, volledig en transparant is)

Persoonlijk zijn we allemaal tegen, omdat het gehele beleid is gebaseerd op een ondeugdelijke PCR-test.

Kortom: eigen verantwoordelijkheid, eerlijke info, geen invloed van lobbyisten, geen indoctrinatie en geen (indirecte) dwang.