De samenleving zou idealiter zo moeten worden ingericht dat alle mensen zich daarin prettig kunnen voelen.
Om het iedereen naar wens te maken, zijn uiteraard voorwaarden en afspraken noodzakelijk. Afspraken die redelijk tot perfect zijn. Als voorbeeld rijden we in Nederland allemaal rechts. Houden we ons daar niet aan, volgen de problemen elkaar op. Blijft het fout gaan, wordt de afspraak een wet en zal de wet gehandhaafd moeten worden. Wetten invoeren en niet uitvoeren is energie versloeren.

Overtreders krijgen een boete, die voor elke delinquent even zwaar aan moet voelen. Dus inkomens-, of vermogensafhankelijk. Huizenbezitters zien het als vanzelfsprekend dat de hypotheekrente wel inkomensafhankelijk aftrekbaar is, waar overigens ook kritisch naar gekeken moet worden. Daar waar boetes worden uitgedeeld -met name in het verkeer- zou een bonus ingesteld moeten worden voor ieder die een jaar geen boete heeft opgelopen.

Niet alleen zou een 25-50-75-100-km regel levensreddend zijn, ook het aantal gewonden zal dan aanzienlijk teruglopen. Daarnaast is het beter voor het milieu  en het scheelt een zee aan snelheidsborden, terwijl het voor veel minder verwarring zorgt. De 1^e Demokritische Volksbeweging wil een maximum snelheid van 25 km/uur in alle woonkernen, maximaal 50 in de rest van de bebouwde kom, maximaal 75 op provinciale wegen en maximaal 100 op snelwegen. Als ook het O.V. gratis wordt, zullen er minder tot geen dagelijkse files meer voorkomen.

Gevoelens van automobilistje pesten en schatkist vullen zullen moeten worden weggenomen om het draagvlak voor deze regel te vergroten.
Handhaven kan door meer controles, met mobiele flitsapparatuur. De boetes gaan niet naar de staatskas, maar worden ingezet voor meer veiligheid in het algemeen en extra flitsers in het bijzonder. Flitsapparatuur, betaald door overtreders. Deze aanwas vermindert als er minder boetes hoeven worden uitgeschreven.

Mensen moet perspectief worden geboden waar het een acceptabel inkomen betreft. De 1^e Demokritische Volksbeweging gaat niet uit van een basisloon voor iedereen. Wel willen we een hoger minimumloon en daaraan gerelateerd een hogere uitkering bij werkloosheid. Werklozen zitten niet thuis, maar gaan zich gericht inzetten voor de gemeenschap en blijven sollicitatieplichtig. Weigeraars krijgen een bedrag per maand dat net boven de armoedegrens ligt. Een minimale uitkering derhalve als basisloon. Allerhande toelages en subsidies kunnen dan verdwijnen.

Voor een gevoel van solidariteit, waar het verantwoordelijkheden betreft, maar ook waar het de financiële verschillen betreft, mogen de nodige inspanningen worden gevraagd. Wat je zelf niet wilt, zou je een ander niet mogen laten aandoen. Waar mensen meer welzijn door ervaren vanwege een geleverde inspanningsbijdrage door mensen die zich dat kunnen veroorloven, zal het saamhorigheidsgevoel worden aangewakkerd. Enige vorm van nivelleren kan wonderen doen. De een mist het niet tot wellicht amper, een ander kan erdoor opbloeien. Onnodig grote tegenstellingen en verschillen verkleinen kan een gezamenlijk doel dienen: een prettigere samenleving met meer welzijn voor iedereen.

Er dient zwaar te worden ingezet op welzijn. Armoede hoort daar niet bij (zie kernpunt Sociaal). Gezond leven is wel een voorwaarde. Belasting op arbeid zou vervangen moeten worden door producten naar prioriteit te belasten. Gezond, in de laagste categorie of geheel niet, minder belangrijke zaken zwaarder, vervuilende artikelen nog zwaarder en (onnodige) hebbedingen in de hoogste  categorie.

De 1^e Demokritische Volksbeweging wil alle goede doelen afschaffen. In plaats daarvan willen we het percentage voor ontwikkelingshulp, hulp bij rampen en het ontwikkelen van behandelplannen tegen nog niet overwonnen ziektes en kwalen verhogen naar 3% van het nationale inkomen, i.p.v. de huidige schamele 0,61% en verbreden naar noodzakelijke tijdelijke hulp.

Goede doelen besteden de eerste giften aan de niet onaanzienlijke salarissen van de directieleden en reclame budgetten. Tevens mag het ene goede doel niet ten koste gaan van vergeten ellende. Een rampgebied mag niet afhankelijk zijn van een tranentrekkende tv-uitzending. Rampen en incidentele hulp zouden ingeschaald moeten worden van beperkt tot zeer zwaar (als de schaal van Richter). Medische goede doelen zijn onnodig, indien hun taken gewoon door het Ministerie van Volksgezondheid worden overgenomen.

Nederland moet een oase van rust en ontspanning worden. Stress is één van de meest onnodige ziekteverwekkers. De 1^e Demokritische Volksbeweging vindt o.a. ook daarom dat politieke- en geweldsvluchtelingen hier in ons land warm welkom zijn. Economische vluchtelingen zullen per kerende vlucht terug moeten naar het land van herkomst. Zeker geen ellenlange asielprocedures. Maar de ‘terechte’ vluchtelingen moeten hier liefdevol worden opgenomen, nadat ze een contract ondertekenen, zonder protest terug te keren als de situatie in het land van herkomst weer veilig is. Intussen mogen ze hier aan het werk, kunnen cursussen volgen en krijgen een tiny-house aangeboden voor de tijd dat ze hier wonen. Kinderen krijgen onderwijs. De 1^e Demokritische Volksbeweging wil voorkomen dat teveel mensen uit verschillende culturen samen in AZC’s worden weggestopt. 
Het moet zo worden geregeld dat vluchtelingen de kans krijgen -ook in het kader van ontwikkelingshulp- met een rugzakje extra kennis en kunde terug gaan en aldaar Nederland prijzen om de humane warme wijze van opvang.

Veiligheid en het gevoel van welzijn kan een boost krijgen als handhavers zich weer uitsluitend publieksvriendelijk opstellen. ‘Ome’ agent (uiteraard ook ‘tante’ agente) moet het vertrouwen herwinnen. Hun roeping zou weer gebaseerd moeten worden op mensvriendelijk handelen. Hard optreden bij hooligans, reltrappers en (zware) criminelen, begeleidend bij vreedzame manifestaties en festiviteiten en behulpzaam waar het nodig is.

Het uitvoeren van dit beleidsplan zal daardoor Nederlanders verbinden, waarbij de verantwoordelijken binnen onze maatschappij ervoor moeten zorgen dat alle burgers betrouwbare informatie van onafhankelijke deskundigen krijgen, waarbij de voornaamste intentie moet zijn dat het leven van iedereen er toe doet.